Przetwory to produkty spożywcze które przygotowujemy przez przetworzenie surowców spożywczych, takich jak owoce, warzywa, mięso czy ryby, aby przedłużyć ich trwałości i dostosować ich do przechowywania i konsumpcji w późniejszym czasie. Przetwory spożywcze są szeroko stosowane w celu zachowania smaku, tekstury i wartości odżywczej surowców spożywczych. Zapewniają także dostępność żywności poza sezonem lub w różnych warunkach klimatycznych. Oto kilka przykładów przetworów:
Przetwory spożywcze używamy w celu urozmaicenia diety, ułatwienia przechowywania produktów spożywczych i dostarczenia żywności poza sezonem. Ważne jest, aby zwracać uwagę na zawartość konserwantów i dodatków do żywności w przetworach. Trzeba pamiętać aby wybierać produkty o jak najniższym poziomie przetworzenia, aby zachować jak najwięcej wartości odżywczej.
Gruszki w syropie to mój szybki sposób na domowy zapas słodyczy na chłodne wieczory. Lubię, gdy owoce są jędrne, jasne i równo ułożone w słoiku, dlatego trzymam się prostych zasad: dobieram twardą odmianę, pilnuję kwasowości syropu i robię krótką pasteryzację. Dzięki temu w kilka minut mam bazę do deserów, śniadań i nawet dań wytrawnych, a spiżarka wygląda jak mała cukiernia.
Domowy ocet jabłkowy pachnie jesienią i spokojem. Robię go zawsze wtedy, gdy na blacie piętrzą się jabłka po szarlotce albo soku – nic się nie marnuje, a po kilku tygodniach mam w butelce żywy, aromatyczny dodatek do sałatek, marynat i… domowej lemoniady. Poniżej mój pewny sposób: bez zadęcia, za to z konkretnymi ilościami, terminami i sprytnymi trikami, które ratują smak, klarowność i Twoje nerwy.
Kiedy jesienią w kuchni pachnie cynamonem, goździkami i ciepłą parą znad garnka, od razu wraca do mnie obraz babci stojącej przy kuchence. W słoikach lśnią gruszki w occie – słodko-kwaśne, lekko korzenne i idealnie jędrne. Dzisiaj pokazuję mój domowy sposób, który dostałam właśnie od babci, a który przez lata dopracowałam co do grama i minuty. Zrobisz zapas na całą zimę, bez biegania po sklepie i bez zgadywania.
Każda jesień pachnie dla mnie śliwkami. Gdy tylko zaczynają się pojawiać węgierki, od razu wiem, że nadchodzi czas smażenia powideł. To jedna z tych tradycji, których nie potrafię odpuścić, bo słoiki z gęstą, aromatyczną masą stojące na półkach w spiżarni są jak małe skarby na zimę. Powidła śliwkowe to smak mojego dzieciństwa – kanapka z pajdą chleba i grubą warstwą powideł zawsze smakowała najlepiej. Teraz, kiedy sama je przygotowuję, mam wrażenie, że trochę przenoszę domowe ciepło w słoikach.